деликатность стихий

деликатность стихий

 

темнота охватывает все,

ничего однако не трогая. море

форму твоей ладони, его пересекшей,

превратило в тонкие, прозрачные камни —

 

нижние этажи воды. помнит.

зима. луна как кроличий глаз,

оправленный квадратом серебряного картона — там живут те,

кто подрезает ноги,

 

и растет снег. каждый год я

развожу огонь для тебя. вхожу в его глубь,

как входили мы в парк, когда после каждого нашего дня,

пасмурного или ясного, после каждой ночи

 

возвращались счастье и ты

delikatność żywiołów

 

ciemność ogarnia wszystko,

lecz nie dotyka niczego. morze

kształt twojej dłoni, która je przecięła,

zmieniło w długie, przezroczyste kamienie —

 

niższe piętra wody. pamięta.

zima. księżyc jak oko królika

wprawione w kwadrat z posrebrzanego kartonu — tam żyją ci,

którzy obcinają nogi

 

i rośnie śnieg. każdego roku

zapalam ci ogień. wchodzę w głąb niego tak,

jak wchodziliśmy do parku, gdy po każdym dniu naszym,

chmurnym czy pogodnym, każdej naszej nocy

 

wracało moje szczęście i ty