Колыбельная липы
Колыбельная липы
В корнях моих приляг и отдохни спокойно
свет не дойдет сюда — поспи себе привольно
чтоб голод обмануть грызи сырую землю
так делают всегда расстрелянные тени
родные не найдут врач выкопать не сможет
почетных похорон ты не дождешься тоже
мой ствол тебе крестом — другого не поставят
собой удобришь грунт для памятных пейзажей
здесь череп твой сгниет и распадутся кости
бессмертник ржавый здесь свои утратит свойства
мой ароматный цвет осыпан трупной пылью
а кроной навсегда увенчана Мария
и тихий шепот мой без устали струится
поляку под него легко и вечно спится
лишь смерть рождаю я но волею Господней
не сыщешь под луной ты древа плодородней
Kołysanka lipowa
Połóż się w mych korzeniach a odpocznij sobie
nie dojdzie cię tu słońce — przyrzekam ja tobie —
i głód łatwo oszukasz gryząc czarną ziemię
jak to robią od wieków rozstrzelane cienie
nie znajdzie cię rodzina nie wykopie lekarz
pogrzebu z honorami nigdy nie doczekasz
mój pień będzie ci krzyżem — innego nie dadzą
posłużysz jako nawóz swojskim krajobrazom
tu zgnije twoja czaszka rozpadną się kości
tu rdzawy nieśmiertelnik straci właściwości
z mego wonnego kwiatu trupi pył się wzbija
nosi moją koronę Dziewica Maryja
a ja swym cichym szeptem nieodmiennie sprawiam
że Polakowi łacno wieczny sen przypada
tylko śmierć wprawdzie rodzę lecz mnie Pan tak kładzie
jako szczep najpłodniejszy w księżycowym sadzie
Из книги: Войцех Венцель. Imago mundi / Пер. с польского В. Окуня; предисловие и послесловие Д. Хек. М.: Балтрус, 2020.
