Ода на день св. Цецилии

Ода на день св. Цецилии

 

          22 ноября 1692 года в Лондоне состоялось

          первое исполнение оратории «Радуйся,

          прекрасная Цецилия!» Генри Пёрселла

 

Час уплывает в потоке мгновений

горняя музыка молкнет в аббатстве

то что свершилось не знает отмены

вечно ему предстоит возвращаться

после железных веков нелюдимых

все возрождается в плавных секстинах

 

вот пробудилась церковная башня

тянется ввысь благодатною силой

снова из пыли слагается мрамор

стены витраж и распятье и Книга

в воздухе позднебарочном горчащем

трепет престранный заметен все чаще

 

складки на скатерти схвачены воском

лавки со скрипом встают поровнее

с улицы слышен уж грохот колесный

крипты вздыхают ковры тяжелеют

людям что церковь заполнят помалу

музыка рты затворит словно саван

Oda na dzień św. Cecylii

 

          22 listopada 1692 roku w Londynie

          odbyło się prawykonanie

          Hail! Bright CeciliaHenry Purcella

 

Płyną sekundy i płyną godziny

muzyka niebios w opactwie ustaje

to co raz było doprawdy nie minie

ale powrotem wieczystym się stanie

po wieku formy i wieku żelaza

wszystko więc w płynnych sestynach powraca

 

wieża kościoła ze snu chce się zbudzić

i oto wznosi ją łaska istnienia

wracają w pył obrócone marmury

ściany i krzyże witraże i Księga

w gorzkim powietrzu późnego baroku

piętrzy się jakiś przedziwny niepokój

 

wosk cyzeluje kaskady obrusów

ławki wracają na dawne swe miejsce

słychać już głośne dudnienie po bruku

wzdychają krypty tężeją kobierce

kościół się ludźmi wypełnia pomału

muzyka zamknie im usta jak całun