Туман

Туман

 

Яркая лазурь и медная запаханная твердость

Ноября. В придорожном хозяйстве силосная куча,

Накрытая пленкой. Силуэты гор на юге

Словно только формируются из матовой ткани,

На зубчатых краях пропитанной светом.

Высматривая лебедей, которые здесь зимуют —

Огромные снежные пионы, плывущие по течению —

Мы ехали вдоль реки. Церковь в Мендзыбродье

Еще сияла белизной побелки

Сквозь прутья чернокожих веток. Внезапно

Нас поглотило густо-молочное ничто,

И лишь зрачки противотуманных фар

Над асфальтом. Себе рассказывать себя.

Словно ты — медь, белизна, лазурь и чернота,

Смакуя сладость и горчинку звуков,

Готовый к боли и любви, и умиранью.

Не-себе поведать не-себя.

Или: сниться себе. Быть снящимся.

Вмещая не-себя.

Mgła

 

Jaskrawy błękit i twarde zaorane brązy

Listopada. W mijanym obejściu kopiec kiszonki

Przykryty folią. Sylwetki gór na południu

Jakby się dopiero formowały z matowej materii,

Na postrzępionych obrzeżach nasyconej jasnością.

Wypatrując łabędzi, zimujących tu,

Ogromnych śnieżnych piwonii dryfujących z prądem,

Jechaliśmy wzdłuż rzeki. Cerkiew w Międzybrodziu

Świeciła jeszcze wapienną bielą

Przez czarnoskóre pręty gałęzi. I raptem

Połknęło nas mleczne, gęstniejące nic,

I tylko źrenice świateł przeciwmgielnych

Tuż nad asfaltem. Sobie opowiadać siebie.

Jakby się było bielą, brązem, błękitem i czernią,

Smakując słodycz i cierpkość dźwięków,

Przyjmując ból i miłość, i umieranie.

Nie-sobie opowiadać nie-siebie.

Albo: śnić się sobie. Być śnionym.

Z nie-sobą w sobie.