яблони

яблони

 

вроде вижу — год,

когда щенята угождали в реку

и не тонули в деловитых водах,

еще разбрасывание угля у пекарни,

 

в углях звезда, видна единственно

в прищуре век, подсвечивавшая всем тем,

что не искали ее, что не желали

смотреть. так вот любовь —

 

сила отталкивания между

вещами и людьми, чтобы они не

слиплись, но были рядом. так

вот мы. так травы. знаю —

 

стало быть, не смерть. всего лишь

вдруг прямо перед нами вырос сад

и я остался,

а ты вошла в круг яблонь,

 

белых яблонь из дыма из крематория

jabłonie

 

może widzę — rok,

gdy szczenięta wpadały do rzeki

i nie tonęły w naprężonej wodzie,

rozgrzebywanie węgla przy piekarni,

 

w nim gwiazda, widoczna wyłącznie

dzięki zmrużeniu powiek, przyświecająca tym,

którzy jej nie szukali, nie chcieli

oglądać. tak jak miłość —

 

siła, z jaką się odpycha

ludzi i rzeczy, by nie przylgnęli,

lecz byli w pobliżu. tak jak

my. jak trawa. myślę —

 

więc nie śmierć. po prostu tak było,

że tuż przed nami nagle wyrósł sad

i ja zostałem,

a ty weszłaś między jabłonie,

 

białe jabłonie z dymu z krematorium