зимняя уборка

зимняя уборка

 

мертвый есть тело, в которое бог

заходит подремать. его окружает

морозная ночь декабря, одевает

поезд, стоящий в поле, женщины

с фонариками на лбу — юркие

квадраты из латуни и стекла, трясущиеся,

словно у них внутри лежат семена

или стрекозы. сквозь мрак

разом проявляются — молитва и вой, диаконы

из семинарии несут респиратор

и библию. и тарелку, и ложку,

и губку. им все еще невдомек — мертвый есть тело,

которое уже чисто. за богом убирает

земля, ее тема

zimowe porządki

 

zmarły to ciało, w które wchodzi

bóg, żeby się przespać. otacza go

mroźna, grudniowa noc, owija

pociąg zatrzymany w polu, kobiety

z latarkami na czołach — małe

kwadraty z mosiądzu i szkła, trzęsące się,

jak gdyby miały w środku ważkę

lub nasienie. przez mrok

przechodzą naraz — modlitwy i wycie, diakoni

z seminarium niosą respirator

i biblię. i talerz, i łyżkę,

i gąbkę. nigdy się nie dowiedzą — zmarły to ciało,

które jest już czyste. po bogu sprząta

ziemia, od tego ją ma